بقعه علاء الدین شهشهان

بقعه علاءالدین شهشهان مربوط به دوره تیموریان است و در اصفهان، خیابان ابن سینا، کوچه مسجد صفا، میدان شهشهان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۲۷ با شمارهٔ ثبت ۳۶۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.اگر به اصفهان زیبا سفر کردید و علاقه مند به دیدار آثار تاریخی بیشتری هستید، حتما به بقعه شیخ علاالدین شهشهان که در محله ی شهشهان دردشت اصفهان و کنار مسجد جامع واقع شده است سری بزنید.

آرامگاه علاءالدین شهشهان در محله شهشهان از نواحی بزرگ دردشت شهر اصفهان بنا شده است. این بقعه بر فراز آرامگاه یکی از عرفای قرن نهم هجری قمری به نام «شاه علاء الدین محمد» بنا گردیده است.
بقعه علاءالدین شهشهان یکی از بناهای تاریخی اصفهان و مربوط به دوره تیموریان است. این بقعه در شمال شهر اصفهان در کنار مسجد جامع در خیابان ابن سینا، کوچه مسجد صفا، فلکه شهشهان واقع شده وبه همین علت، کوی أطراف آن را محله شهشهان می‌گویند. شاردن فرانسوی در سفرنامه خود بعد از شرح مسجد جامع که در محله حسینیه قرار گرفته، اشاره می‌کنند که نام محله حسینیه که این مسجد در آن ساخته شده بمناسبت خانواده ایست که از زمان قدیم در این ناحیه سکونت داشته و خود را از نواده‌های حسین فرزند علی و نوه محمد می‌دانند.

در سالهای گذشته، به خصوص بین سالهای ۱۳۱۰ تا ۱۳۴۰ خورشیدی، بنای تاریخی شهشهان تحت سرپرستی حسین شهشهانی که آرامگاه او در همین بقعه است و همکاری برادر وی مرتضی شهشهانی که از خانواده شاه علاءالدین محمد هستند، مورد تعمیر و ترمیم قرار گرفت.این اثر در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۲۷ با شمارهٔ ثبت ۳۶۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

معماری بنا

کتیبه‌های گچبری زیبایی در داخل آن وجود دارد. سردر آرامگاه، تزیینات کاشی کاری دارد. گنبد آن تجدید ساختمان شده است. خطوط ثلث زیبای داخل آرامگاه شهشهان، کار خط نویسان مشهور قرن نهم هجری قمری اصفهان است
تزیینات داخلی وخارجی این بقعه شامل گچبری وکاشیکاری آراسته است و گنبد این بقعه را بخاطر اینکه روبه ویرانی بوده تجدید بنا کرده اند.در اطراف بقعه کتیبه زیبایی به خط کوفی قراردارد که درآن سلام علی آل یس تکرارشده است وکتیبه دیگری با خط ثلث با ۱۴شعرعربی شجره نامه شاه علاءالدین وداستان به دارآویخته شدنش است که درآخر کتیبه نام سید محمود نقاش آمده است.این بنا دراوایل قرن۱۱مورد مرمت قرارگرفته که کتیبه کاشی کاری شده معرق درتاریخ ۱۰۱۳هجری قمری این رانشان میدهد.در بخش بالا ورودی بقعه درایوان غربی با کاشیکاری تزیین شده است ودر وسط وکناراین تزیینات نام استاد کاشیکار آن به خط نستعلیق سفید معرق روی زمینه لاجوردی امده است.روی دیوای ضلع شرقی این بقعه صورت یک گلدان نقاشی شده است که بدنه گلدان از بالا به پایین اشعاری ازسعدی باخط نستعلیق سفید رنگ روی زمینه سبز روشن گچی نوشته شده است.بین سال های ۱۳۲۵تا۱۳۳۰برای این بقعه یک جفت در قدیمی منبت کاری شده کار اصفهان به سبک درهای قدیمی نصب شد.روی دیوارداخلی بقعه قسمت شمالی یک کتیبه ۵سطری گچ بری شده که حاکی از اقدام بانوی نیکوکاری دردوران شاه عباس اول به نام خانم سلطان نسبت به تعمیر بقعه است،دراین کتیبه حکایت ازاین است که قراربود این خانم دراین بقعه دفن شود ولی بعد به مشهد منتقل شد.
بر دیوار شمال داخل بقعه شهشهان یک کتیبه پنج سطری گچبری شده که بیان کننده نحوه تعمیر بقعه در دوره شاه عباس اول است. بر دیوار شرقی داخل بقعه اشعاری به خط نستعلیق سفید نوشته شده و قسمت بالای ورودی بقعه در ایوان غربی به صورت معرق کاشی کاری شده است.

درباره ی علاءالدین شهشهان

در دوران سلطنت شاهرخ تیموری (۸۵۲ ۸۰۷)، شاه علاءالدین مورد تکریم و تعظیم امراء وقت و مورد توجه عامه مردم و خاصه مورد علاقه سلطان محمد فرزند بایسنقر نواده شاهرخ بود. شرح حال شاه علاءالدین در اغلب کتابهای تاریخ ایران و تذکره ها مندرج است. بطور خلاصه، هنگامی که شاهرخ میرزا در هرات بود و سلطان محمد از طرف او حاکم اصفهان بود، چون سلطان محمد هوس سلطنت کرد و از اطاعت شاهرخ سر باز زد، مورد غضب شاهرخ قرار گرفت. شاهرخ بقصد سرکوبی او از هرات به اصفهان لشکر می کشد و سلطان محمد بدون آن که با لشکر شاهرخ مواجه شود به شیراز و بعداً به لرستان می رود